Kiedy przeglądamy ten powyższy spis pokoleń zauważymy, że nie ma tutaj ani pokolenia Dana, ani drugiego syna Józefa Efraima. Jest Manasses, a nie ma Efraima.
W księdze Sędziów czytamy o tym, że pokolenie Dana jako pierwsze w tak otwarty sposób popełniło bałwochwalstwo, wzniosło swój prywatny posąg bogu i oddzielili się od Sylo. Czytamy też, że pokolenie Dana samo odłączyło się od Izraela.
„Miastu temu nadali nazwę Dan od imienia ich ojca Dana, który się urodził Izraelowi. Poprzednio miasto to nazywało się Laisz. I wznieśli sobie synowie Dana posąg boga, a kapłanami plemienia Danitów byli Jehonatan, syn Gerszoma, wnuk Mojżesza, i jego synowie aż do czasu uprowadzenia do niewoli mieszkańców tej ziemi I postawili sobie posąg, który sobie sporządził Micheasz, na cały czas, dopóki dom Boży był w Sylo.” Sędz. 18:29 – 31
„Dan - sądzi swój lud, Jak każde plemię izraelskie. Niech będzie Dan wężem na drodze, Żmiją na ścieżce, Co kąsa w pęcinę konia, tak że jeździec spada na wznak. Zbawienia twego oczekuję, Panie.” 1 Moj. 49:16-18 ; „A o Danie rzekł: Dan jako lwie szczenię Wyskakuje z Baszanu. 5 Moj. 33:22
W 49 rozdziale 1 Księgi Mojżeszowej mamy opisane jak patriarcha Jakub, tuż przed swoją śmiercią, wezwał swoich synów, aby ich pobłogosławić, a także przepowiedzieć im i ich rodom przyszłość. Gdy nadeszła kolej na Dana. Czytamy w wierszach 16 i17, co Jakub powiedział o Danie: "Dan - sądzi swój lud jak każde plemię izraelskie. Niech będzie Dan wężem na drodze, żmiją na ścieżce, co kąsa w pęcinę konia, tak że jeździec spada na ziemię". A potem w 18 wierszu, jakby przerażony zawołał: "Zbawienia Twego oczekuję Panie!" Jakub zobaczył żmiję, węża, który kąsa. Niektórzy egzegeci Pisma uważają, że to z pokolenia Dan w czasach końca, wyjdzie ten starodawny wąż, który będzie kąsać wszystkie narody. Jak widzimy z historii Biblijnej, pokolenie Dan było "wrotami", przez które bałwochwalstwo i odstępstwo weszło do narodu izraelskiego. Idąc dalej tym tokiem wielu rabinów uważa, że z pokolenia Dan wyjdzie, anty - Mesjasz. Podobną sugestię znajdujemy w „Testamencie dwunastu pokoleń” Ireneusza i w „Antychryście” Hipolita. Oni uważali, że tak jak z Judy narodził się Jezus Chrystus, tak z Dana będzie pochodził Jego przeciwnik - Antychryst. Ciekawa myśl. Wrócimy do niej zapewne przy okazji studium 13 rozdziału księgi Objawienia.
„Oczekiwaliśmy pokoju, lecz nic dobrego nie przyszło, czasu uleczenia, a oto jest zgroza! Od Dan słychać parskanie jego rumaków, cała ziemia drży od głośnego rżenia jego ogierów; ciągną, aby pożreć kraj i to, co w nim jest, miasto i jego mieszkańców. Bo oto puszczam na was jadowite węże, na które nie ma zaklęcia; będą was kąsać - mówi Pan - nieuleczalnie. Ogarnia mnie troska, moje serce jest chore.” Jer. 8:15-18
Dalej czytamy w historii Starego Testamentu o tym jak po podziale Izraela, pokolenie Dan i Efraim ustanowiło i usankcjonowało wielkie odstępstwo i bałwochwalstwo. „Potem Jeroboam rozbudował Sychem na pogórzu efraimskim i zamieszkał w nim. Odszedłszy zaś stamtąd, zbudował Penuel. Wtedy przyszło Jeroboamowi na myśl: Łatwo może teraz wrócić władza królewska do domu Dawidowego. Jeżeli bowiem lud ten będzie chodził składać ofiary do domu Pańskiego do Jeruzalemu, przylgnie z powrotem serce tego ludu do ich pana, Rechabeama, króla judzkiego. i wtedy, zabiwszy mnie, powrócą do Rechabeama. króla judzkiego. Naradziwszy się tedy, kazał król sporządzić dwa cielce ze złota i ogłosić ludowi: Dosyć już napielgrzymowaliście się do Jeruzalemu; oto bogowie twoi, Izraelu, którzy cię wyprowadzili z ziemi egipskiej. I kazał jednego ustawić w Betelu. a drugiego ustawił w Dan. Rzecz ta stała się pobudką do grzechu, lud bowiem pielgrzymował albo do tego w Betelu albo do tego w Dan. Pobudował też świątynki na wzgórzach i ustanowił kapłanami pierwszych lepszych z ludu, którzy nie należeli do domu Lewiego. Nadto ustanowił Jeroboam w ósmym miesiącu, piętnastego dnia tegoż miesiąca, święto na wzór święta, jakie było obchodzone w Judzie, i składał ofiary na ołtarzu. Tak uczynił również w Betelu, składając ofiary cielcom, które kazał sporządzić. Osadził też w Betelu kapłanów ze świątynki na wzgórzach, które kazał pobudować.” 1 Król. 12:25-32
Co ciekawe całe proroctwo Ozeasza jest skierowane przeciwko Efraimowi. „Efraim zaprzyjaźniony jest z bałwanami, związał się z gronem pijaków! Ustawicznie uprawiają nierząd, bardziej kochają hańbę niż swoją chwałę. Wicher rozniesie ich na swoich skrzydłach, a wtedy doznają hańby z powodu swoich ołtarzy.” Oz. 4:17-19; „Ja znam Efraima, a Izrael nie jest skryty przede mną. To ty, Efraimie, uprawiałeś nierząd, a Izrael jest skalany.” Oz. 5:3; „Efraim stanie się pustkowiem w dniu kaźni; nieodmienny los zwiastuję plemionom Izraela.” Oz. 5:9; „Bo Ja wystąpię przeciw Efraimowi jak lew, a przeciw domowi Judy jak lwię; Ja sam rozszarpię i odejdę, Ja porwę i nikt ich nie wyratuje.” Oz. 5:14; „Zaiste, Efraim zbudował sobie liczne ołtarze, lecz stały się one ołtarzami grzechu.” Oz. 8:11
To były zapewne powody, że ani Dan, ani Efraim nie znaleźli się w spisie pokoleń w siódmym rozdziale. To też jest dość mocy argument, że chodzi tutaj nie o symbol, nie o duchowy Izrael z pogan, ale o ludzi z literalnego, ziemskiego wybranego ludu Bożego. Nie możemy mówić o tzw teologii zastępstwa, że oto duchowy kościół Pana Jezusa zastąpił w tym błogosławieństwie potomstwo Abrahama. Zwolennicy teologii zastępstwa powołują się na wersety z listu do Rzymian z dziewiątego rozdziału, a zapominają o jedenastym rozdziale.
„ Ale nie jest tak, jakoby miało zawieść Słowo Boże. Albowiem nie wszyscy, którzy pochodzą z Izraela, są Izraelem; I nie wszyscy są dziećmi, dlatego że są potomstwem Abrahamowym, lecz jest tak: Od Izaaka zwać się będzie potomstwo twoje. To znaczy, że nie dzieci cielesne są dziećmi Bożymi, lecz dzieci obietnicy liczą się za potomstwo. Rzym. 9:6-8
„Pytam więc: Czy Bóg odrzucił swój lud? Bynajmiej. Przecież i ja jestem Izraelitą, z potomstwa Abrahama, z pokolenia Beniamina. Nie odrzucił Bóg swego ludu, który uprzednio sobie upatrzył, Albo czy nie wiecie, co mówi Pismo o Eliaszu, jak się uskarża przed Bogiem na Izraela”: Rzym. 11:1-2; „A żebyście nie mieli zbyt wysokiego o sobie mniemania, chcę wam, bracia, odsłonić tę tajemnicę: zatwardziałość przyszła na część Izraela aż do czasu, gdy poganie w pełni wejdą, I w ten sposób będzie zbawiony cały Izrael, jak napisano: Przyjdzie z Syjonu wybawiciel I odwróci bezbożność od Jakuba.” Rzym. 11:25-26; „A to będzie przymierze moje z nimi, Gdy zgładzę grzechy ich. Co do ewangelii, są oni nieprzyjaciółmi Bożymi dla waszego dobra, lecz co do wybrania, są umiłowanymi ze względu na praojców. Nieodwołalne są bowiem dary i powołanie Boże. Bo jak i wy byliście niegdyś nieposłuszni Bogu, a teraz dostąpiliście miłosierdzia z powodu ich nieposłuszeństwa, Tak i oni teraz, gdy wy dostępujecie miłosierdzia, stali się nieposłuszni, ażeby i oni teraz miłosierdzia dostąpili. Albowiem Bóg poddał wszystkich w niewolę nieposłuszeństwa, aby się nad wszystkimi umiłować. Rzym.” 11:27-32
Zwróćmy baczną uwagę. na słowa w Rzymian 11, 26: „I w ten sposób będzie zbawiony cały Izrael. jak napisano: Przyjdzie z Syjonu wybawiciel i odwróci bezbożność od Jakuba”. Wierzę, że Izrael w swoim czasie ujrzy swojego Mesjasza, "ujrzą kogo przebili" (Obj. 1:7), nawrócą się do Niego i będą błogosławieństwem dla narodów.
"I usłyszałem liczbę tych, których
opatrzono pieczęcią: sto czterdzieści cztery tysiące opieczętowanych ze
wszystkich plemion izraelskich" Objawienie 7:4
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz